Kim Demiş ? Ne Demiş ?

İdris gidip amcasının yanına oturdu. Artık ağızlarını açıp tek kelime konuşmadılar, ama herhalde düşünceleri tamamen aynı doğrultuda yol alıyor olmalıydı. Tabelbalalı İdris'in, Beni Abbaslı İdris, Beşarlı İdris, Oranlı İdris, Marsilyalı İdris, Parisli İdris olduğunu ve günün birinde, çıkış noktası olan şu kerpiç oturağın üzerine yeniden döndüğünü düşünüyorlardı. Dış görünüş olarak kuşkusuz hani şu uykulu gözleri vahadan başka bir şey görmeyen yaşlı vahalılardan farksız olacaktı. Ama onun görecek gözü olacaktı. Denizin ve bürük kentin keskinleştirdiği ve suskun bilgeliğin aydınlattığı gözleri.
..............................................
Ama tüm figürlerin arasında hocası ona insan yüzünden korkmayı öğretti, çünkü insan yüzü okur yazarlığı olmayan kimseler için korkunun, utancın, özellikle de öfkenin ve sevginin kaynağıdır.

İnsanı aşkla sevildiğini kesin bir şekilde ele veren bir işaret vardır. Bu, onun yüzünün bizde tüm vücut parçalarından daha fazla fiziksel arzu yarattığı zamandır.
Altın Damla
Michel Tournier